رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن/ ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

ماییم و موج سودا، شب تا به روز تنها/ خواهی بیا ببخشا، خواهی برو جفا کن

از من گریز تا تو، هم در بلا نیفتی/ بگزین ره سلامت، ترک ره بلا کن

ماییم و آب دیده، در کنج غم خزیده/ بر آب دیده ما صد جای آسیا کن

خیره کشی است مارا، دارد دلی چو خارا/ بکشد کسش نگوید:"تدبیر خونبها کن"

بر شاه خوب رویان واجب وفا نباشد/ ای زرد روی عاشق، تو صبر کن، وفا کن

دردی است غیر مردن آن را دوا نباشد/ پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن؟

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم/ با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن

گر اژدهاست بر ره، عشق است چون زمرد/ از برق این زمرد، هین دفع اژدها کن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: